گردشگری ادبی اصفهان

گردشگری ادبی اصفهان

استان اصفهان، از دیرباز مهد پرورش و شکوفایی مشاهیر و فرهیختگان بسیاری بوده و باتوجه به موقعیت سیاسی و جغرافیایی این منطقه، می‌توان گفت این خطه نقش محوری و بنیادین درحوزه شعر و ادبیات فارسی داشته است. اصفهان در دوره‌های آل‌بویه، سلجوقیان و صفویه، عنوان پایتختی را با خود یدک کشیده که این مهم خود می‌تواند مهمترین عامل پیشرفت ادبیات فارسی در اصفهان تلقی شود؛ به خصوص در دوران صفویه که علما و ادیبان بسیاری به دربار شاهان صفوی راه پیدا کردند و مورد توجه خاص آنها قرارگرفتند.  ادبیات فارسی در اصفهان چنان پیشرفتی کرد که توانست در تغییر و تثبیت سبک‌های هندی(اصفهانی)، بازگشت ادبی، سلجوقی و دوره فترت سهم به سزایی داشته باشد.

در شهرستان کاشان نیز، در زمان صفویه، با حضور محتشم کاشانی، «مکتب ادبی کاشان» تأسیس شد که از ویژگی‌های بارز آن، گسترش شیوه وقوع گویی است. با روی کارآمدن قاجار نیز، به دلیل موقعیت کاشان با دو شهر تهران(پایتخت) و اصفهان(از قطب‌های مهم ادبی)، کاشان باز هم به قطب شعر و شاعری تبدیل گردید و در پی آن ادبای بسیاری از این شهر، به دربار راه یافتند که در پایه‌ریزی بازگشت ادبی و انحلال سبک صفوی (هندی)، تأثیر چشم‌گیری داشت. کاشان به دلیل پویایی در سه دوره ادبی (وقوع، صفوی، بازگشت) توانست تأثیر به سزایی در ادبیات فارسی بگذارد که از جمله این تأثیرات می‌توان به گسترش و رواج ادبیات آئینی و گرایش به ادبیات تفننی، اشاره کرد.

جاذبه های گردشگری ادبی اصفهان

از جاذبه های گردشگری ادبی اصفهان می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• آرامگاه صائب تبریزی
• مدرسه چهار باغ
• آرامگاه خواجه نظام الملک
• آرامگاه سهراب سپهری