مردم خراسان رضوی از دیرباز با توجه به مراسمات و مناسبات. خودغذاهای سنتی مختلفی با عطر و طعم منحصر به فردی تهیه می کردند.
یکی از این نوع غذاها که محبوبیت خاصی در میان مردم خراسان دارد، شله مشهدی است که بر پایه آداب و رسوم خاصی تهیه می شود. قدمت این غذای خوشمزه که با نام شله نیزمشهور است به دوران صفویه بازمی گردد. در دوره صفویه کاروان های زیارتی زیادی به این شهر می آمدند و مردم محلی از زائران با غذاهایی همچون شله از آن ها پذیرایی می کردند.
شله مشهدی در اصل یک نوع آش بوده که مردم آن را در مراسمات مذهبی، محرم و صفر به صورت نذری پخش می کنند.
ناگفته نماند که این غذای سنتی به خاطر رنگ و عطرتش در مراسمات شادی نیز جایگاه ویژه ای دارد.
شله ظاهری شبیه به حلیم دارد اما مواد تشکیل دهنده این غذا، گوشت گردن گوساله یا گوسفند بدون استخوان، دنبه، پیاز، بلغور گندم، برنج، حبوبات و ادویه جات است. مشهدی ها همچنین تاکید دارند که شله باید پر گوشت باشد. با توجه به مواد تشکیل دهنده این غذا و سنگین بودنش، می توان آن را یک وعده ی غذایی کامل در نظر گرفت.
لازم به ذکر است مواد این غذای سنتی به وسیله کمچه مخلوط می شود. کمچه مربوط به پخت شله مشهدی است که از بالا به پایین دیگ انجام می شود به صورتی که این کمچه چوبی با چوب دیگر در سر دیگ اتصال دارد و با حرکت عمودی آن، مواد داخل دیگ مخلوط می شود.
مردم محلی استان به دلیل پر هزینه و پر زحمت بودن این غذا، کمتر آن را در خانه های خود به عنوان وعده غذایی سرو می کنند.
این غذا در شهرهای خراسان با تفاوت هایی تهیه می شود ولی اگر بخواهیم نوع معروف و اصلی آن را بگوییم: پس از کشیدن شله، روی آن قیمه می ریزند و بر سر سفره با نان سنگک و پنیر و سبزی میل میکنند.
شله مشهدی پرطرفدار که به ثبت ملی نیز رسیده است به یکی از جاذبه های گردشگری خوراک شهر تبدیل شده که ارزش امتحان کردن را دارد.