خراسان جنوبی، با مساحتی بالغ بر 151193 کیلومتر مربع، سومین استان وسیع ایران محسوب می‌شود. شهرستان بیرجند به عنوان پایتخت این استان پهناور انتخاب گردیده است. همسایگان آن عبارتند از: از شمال استان خراسان رضوی، از شرق کشور افغانستان، از جنوب استان‌های سیستان و بلوچستان و کرمان و از غرب استان‌های یزد، اصفهان و سمنان.
براساس سرشماری سال 1395 جمعیت این استان، 768898 نفر تخمین زده شده است.
حدود 85درصد خراسان جنوبی را بیابان‌ها و مراتع بیابانی دربرگرفته است. از این رو، یکی از کانون‌های بحرانی فرسایش بادی است. به طور کلی این سرزمین را طبیعتی گرم فراگرفته که از نعمت‌های بسیاری نیز بهره می‌برد. خاک گرم بستر مناسبی جهت رویش گل ارزشمند زعفران است به همین جهت منطقه خراسان را «سرزمین طلای سرخ» نام نهادند. این خطه، رتبه اول در تولید زرشک و عناب، رتبه دوم در تولید زعفران و پنبه، رتبه ششم در برداشت انار و رتبه هشتم در تولید چغندر در کشور را از آن خود کرده است.
خراسان جنوبی، از پتانسیل‌های بالایی در بخش معادن نیز برخوردار است، از جمله تنها معدن منیزیت ایران، تنها معدن آزبست و معدن مسی که به دلیل عیار بالای طلا ی موجود در آن، شهرت جهانی پیدا کرده است.
خراسان جنوبی، بخشی از منطقه خراسان است که در سال‌های دور، قهستان نام داشت.
مهمترین مقطع تاریخی خراسان به آغاز دوران تاریخی ایران و زمان ورود اقوام آریایی به فلات ایران باز می گردد. آریایی‌ها ازطریق خراسان به مرکز ایران کوچ کردند. استان خراسان رضوی، بخش بسیار کوچک از خراسان تاریخی است که بخش بزرگتری از آن در کشور افغانستان قراردارد.
منطقه خراسان به واسطه قرارگیری در مسیر جاده تاریخی ابریشم، از رونق اقتصادی و اجتماعی مطلوبی به ویژه در زمان حکومت ساسانیان، برخوردار گشت.
از قرن نهم هجری، تمامی ایالات اسلامی در شرق کویر لوت تا هندوکش به جز سیستان و بلوچستان در جنوب، را با نام خراسان می‌شناختند. امپراتوری اشکانیان سال‌ها در نزدیکی مرو در خراسان می‌زیسته است. پس از فتح ایران توسط اعراب، منطقه خراسان به چهاربخش نیشابور، مرو، هرات و بلخ تقسیم شد.
در سال 1383 طبق قانونی که در مجلس شورای اسلامی تصویب گردید، خطه بزرگ خراسان، به سه استان خراسان شمالی، خراسان رضوی و خراسان جنوبی تقسیم شد.
انواع گردشگری استان خراسان جنوبی
انواع گردشگری استان خراسان جنوبی عبارتند از: