استان سیستان و بلوچستان با وسعت تقریبی 180726 کیلومتر مربع، بیش از 11درصد از وسعت ایران را به خود اختصاص داده است.
مرکز سیستان و بلوچستان، شهر پرجمعیت زاهدان است. امروزه بخش بزرگی از منطقه سیستان در کشور افغانستان بوواقع شده است. همسایگان این استان از این قرارند: از شمال استان خراسان جنوبی، از شرق کشورهای پاکستان و افغانستان، از جنوب دریای عمان و از غرب استان‌های کرمان و هرمزگان.
سیستان و بلوچستان 1100 کیلومتر مرز مشترک با کشورهای پاکستان و افغانستان و حدود 300 کیلومتر مرز آبی با دریای عمان دارد. این استان، در موقعیت راهبردی و ترانزیتی کشور قرار گرفته، از این رو از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
سیستان و بلوچستان به لحاظ نسبت جمعیت به مساحت، کم تراکم‌ترین استان کشور است. طبق سرشماری سال 1395، جمعیت این استان پهناور 2775014 نفر تخمین زده شده است.
آب و هوای این منطقه، گرم و خشک است اما در برخی مناطق شاهد تنوع آب و هوایی هستیم. به گونه‌ای که در این استان به ظاهر خشک و بی آب مناطق کوهستانی، جنگلی و باتلاقی نیز به چشم می‌خورد. در این خطه کشاورزی و باغبانی از رونق به خصوصی برخوردار است به ویژه تولید میوه‌های استوایی و گرم‌سیری مانند موز و آناناس.
سیستان و بلوچستان از دو منطقه سیستان که بخش شمالی استان (زاهدان و شهرهای شمال استان) و بلوچستان که بخش جنوبی استان (ایرانشهر تا چابهار) را شامل می‌شود، تشکیل شده است.
از سرزمین اساطیری سیستان، در کتاب اوستا، با عنوان یازدهمین سرزمینی که اهورا مزدا آفریده، یاد شده است. باتوجه به شاهنامه فردوسی منطقه سیستان، زادگاه رستم دستان، از قهرمانان اساطیری ایران زمین است.
سیستان شکل تغییر یافته سجستان یا سکستان است که به قوم سکاها اشاره دارد. حدود 2500 سال قبل از میلاد، قوم سکاها در اطراف رود هیرمند ساکن شدند که سیستان نام یافت که بخش اعظم آن در افغانستان امروزی است. قوم دیگری با نام مکاها در مکران (جنوب استان) ساکن شدند که نام آن بعدها به بلوچستان تغییر کرد.
درحال حاضر دو قوم سیستانی و بلوچ در این استان ساکن هستند . سیستانی ها به زبان فارسی همراه با لهجه سیستانی تکلم می‌نمایند و شیعه هستند. قوم بلوچ با گویش بلوچی صحبت می‌کنند و مذهب اکثر آنها تسنن است.
انواع گردشگری استان سیستان و بلوچستان
انواع گردشگری استان سیستان و بلوچستان عبارتند از: